Güneşli bir günde yaza ait aklımda kalan, objektifime takılan görüntülerin olduğu bir yazı olsun istedim. Sığacık; İzmir’den Seferihisar’a giderken bir yan yolla ulaşılan bir sahil köyü. Minicik bir yer olmasına ragmen keşfedilmesi pek uzun sürmemiş ki yapımı 2-3 yıldır devam eden bir marina inşaatı karşılıyor sizi sahile ilk ulaştığınızda. Begonvillerle süslü evlerin, daracık sokakların ve her daim taze balığın bulunduğu bu şirin yerde bir de tarihi kale var. Ama tahmin edeceğiniz üzere orada da tarihi birikimimize pek önem verdiğimiz söylenemez 🙁 Köy kahvelerinin çevrelediği bir minik çarşısı var, gerçi her yıl uğradığımızda kapanan/açılan dükkanlarla sürekliliğin olduğundan bahsetmek biraz zor. Yat turizmine uygun, yakınında surf yapılabilen temiz deniziyle şirin bir yer.
yazının devamı…

Bu haftanında bitmesine az kaldı. Kışın yaklaşmasıyla güneşli bir günde görmüş olduğunuz şirket ortamı yerine sahilde dergilerim, kahvem ve laptopumla olmayı tercih etsem de çalışmaktan başka yapacak bir şey yok. Haftasonunda da havanın iyi olmasını dileyip işimin başına dönüyorum. Tabii çalışan herkese “kolay gelsin” diyerek…

Bugün farkettim ki 1 aydır hiç bir şey yapmamışım. Aslında çok şey yapmaya çalışıp zamanı iyi kullanmadığım için oldu tüm bunlar. Fotograf projemin artık son günleri konuyu toparlayıp, gerekli düzeltmeleri bitirmem gerekiyor. Ayrıca farklı zaman ve yerlerde çekilmiş ama bir kenarda elenmeyi bekleyen 4 ayrı gezi/foto klasörüm var.

Finans sektöründe çalıştığımdan hareketli piyasa zaten yeterince yoruyor. Bunun üstüne yorgun bir şekilde işten çıkıp spora gitmem gerekiyor ki kendime gelebileyim. Sevgiliyle yeni başladığımız diziyi heyecanlı bir şekilde izliyorum ama aslında çok daha öncelikli bir konum var; evlilik hikayesini fotografladığım çift benden albümlerini bekliyor. O nedenle bir an önce fotolar için de gerekli düzeltilmeleri yapıp teslim etmeliyim. Baş ucumda yarım bırakılmış 2 kitap … Ayrıca bu arada evle de ilgilenmen gerekiyor ki farkettiğiniz üzere bu en sona kalmış bir konu 🙂

Yazdıkça görüyorum; sanırım bu ara için kendi kendime hafifletici nedenler bulmakta ısrarcıyım neyse lafı daha fazla uzatmadan çektiğim bir foto ile bu günü bitiriyorum.

Eveet yıllardır bloglarda gördüğüm ilk yazı heyecanlarını anlatan onlarca yazıdan sonra benzer duyguları bende hissettim şu an… İşim gereği tüm gün ekran karşında olduğumdan çok uzun süredir blog aleminin sessiz takipçilerinden oldum. Arada bir kaç yorumla sınırlı olan ilişkim bazen “bende denesem mi?” dışına hiç çıkmadı. Evlilik hazırlık süresince yaptığım araştırmalar ve beğendiğim fikirlerden oluşan kocamaaan bir dosyam olduğunu görünce bunların toplu halde olması belki birilerinin işine yarar diye kullanmaya karar verdim. Ayrıca foto merakımın benim objektifimden yansıması olsun istedim burada. En sonunda ilk adımı attım, ilk yazımı yazdım ; Merhaba 🙂