Bu aralar sürekli berabere kalıp şampiyonluk umutlarından olsakta bir başkadır takımımın maçlarını izlemek… Maç öncesi gidilen ÇARŞI’da rakı+balık+muhabetin yanında renkli, çoşkulu bir taraftar grubu vardır bir anda sizi içine çeken. Bitmeyen tezahüratlar yemeğinize eşlik eder bir de bayan olmanın avantajı, kibar takımdaşlardan gelen bir demet çiçekle tamamlarsınız mutlaka günü :))  Bu ilk edabıdır daha maç gecelerinin sonrasında Dolmabahçe’ye kadar asırlık ağaçlar ve ATA’nın fotografları ile kolkola yürürsünüz.

Yaratıcıdır KARA KARTALLAR bilirsiniz ama bir de keyfine düşkünleri vardır ki kadehini stada kadar taşımak ister :))

Her maçta çoşkumuz eksik olmaz… Protestomuz bile çoşkuludur :))

Ertu’nun ısmarladığı şipşak Türk Kahvesi’de devre arasının vazgeçilmezidir. Sonrasında maçın skoruna göre ya marşlarla döneriz evimize ya sessiz sedasız… (tamam tamam itiraf ediyorum bazen küfürlerde işitilmektedir bu arada :))

Son söz; BEŞİKTAŞK :))

Akeretler’den geçerken yanınızda makinanız varsa tripotsuz bile olsanız gecenin karanlığında ışığın dansına tanıklık eder deklanşöre basmaktan geri kalmazsınız :))

… gelmesin diye…

Haftaiçi bahsettiğim BÖ 2010’da oylama başladı. Keyifle devam eden blog maceramda bugüne kadar yanımda olduğunuz ve motive ettiğiniz çok teşekkür ederek oylarınıza talip olduğumu bildiririyorum :)) Bir çok blogger dostumla bizi bekleyen heyecanlı günlerde desteğiniz için şimdiden teşekkürler.
HobiBlogları kategorisinde yer alan bloguma  oy vermek için üye olmayanların mini bir üyelik formu doldurup cep telefonlarına gelen aktivasyon koduyla blog adımın olduğu kutucuğu tıklamaları yeterli :)) Formun alt tarafıında “Formu geç hemen oy kullanmak istiyorum” u tıklayarak süreci hızlandırmayı unutmayın… 
http://2010.blogodulleri.com/blogs/list/id/16/page/3 veya  http://2010.blogodulleri.com/index  

Hani pazar günümü güzellikler içinde geçirdiğimi söylemiştim ya bugün size onlardan bahsetmek istiyorum. Onlar normal sürelerinden biraz önce aramıza katılmak istediklerinde ben Palandöken‘de snowboard derdinde olduğumdan doğumlarına gidememiştim :)) Sonrasında yeni hayatlarına biraz alışmalarını bekledik ve pazar günü kapılarını tıklattık. Biz gittiğimizde oğluş uyuyor, kız da güzel sesi ile bizlere hoşgeldin diyordu :))

Nazar değmesin diyerek kuzucuklarla sizi başbaşa bırakıyorum.

Sevgili ve ben ilk kez bu kadar minik bebiş görüyorduk ama o kadar sevimliydi ki halleri insan onları sıkıştırmamak için kendini zor tutuyor :)) Bakar mısınız babalarının kollarında nasıl da sevimli gözüktüklerine…

Anne kucağından daha güvenli bir yer olmadığının farkında olan miniş rüyasında kim bilir neler görüyor…

O gülüşlere tanık olmak o kadar keyifliydi ki anlatamam…

Ya o minik ellere ve ayaklara ne demeli, yemek lazım onları :))

Aramıza yeni katılan yavru kartallardan kızımız futbolla pek ilgili olmayacak sanırım :))

Sevgili arkadaşlarıma melekleriyle birlikte sağlıklı, huzurlu uzun bir ömür diliyorum.

Cici şekerlerinden almayı unutsamda fikir vermesi açısından fotograflarını paylaşmak istedim :))